گالری عکس ماشین و تاریخچه ی ماشین

عکس و تاریخچه ماشین

بعد از اختراع چرخ با توجه به نیاز بشر به سرعت وسایل نقلیه ابتدایی نیز اختراع شدند . انواع ارابه ، گاری و غیره که وظیفه جابجایی انسان ها و بار را عهده دار بودند . تمام این وسایل از دو جزء اصلی تشکیل می شد اول محل قرار گیری انسان و بار که شامل فضای اسکان و قرارگیری بار و چرخ و اجزاء مربوط به آن بوده و دوم نیروی محرکه که اغلب چهارپایان آنرا تشکیل می دادند. نقوش این وسایل نقلیه ابتدایی در لوح ها و تصاویر بجای مانده به چشم می خورد . تغییرات جزیی معمولا هر چند گاه در این وسابل بوقوع می پیوست ولی تغییرات کلی و قابل بحث زمانی اتفاق می افتاد که هر یک از دو بخش ساختاری وسائل نقلیه دچار دگرگونی می شدند

مثلا در سال ۱۴۷۴ میلادی اولین کالسکه واقعی و امروزیبرای امپراطور فردریک سوم ساخته شد که خود تغییری در ساختار وسائل نقلیه از گاری و ارابه به کالسکه که فضایی کاملا مناسب برای استقرار افراد را بود را باعث شد . در تاریخ خودروسازی تحول عظیم را زمانی می توان یافت که تغییر در نیروی محرکه وسائل نقلیه بوجود آمد. پس از کشف نیروی بخار و طراحی موتورهای بخار توسط ” جیمز وات” انگلیسی این موتورها جایگزین چهارپایان شده و تحولی بزرگ را در صنعت خودروسازی جهان بوجود آوردند .
تاریخ خودرو را می توان از روزگاران بسیار دور شاید حدود ۶۰۰ میلیون سال پیش که اشکال ابتدایی زندگی در زمین ظاهر شد و این موجودات در جریان تغییرات زمین شناسی در لایه های زیرزمین محبوس شده و منشاء ذخایر سوخت های فسیلی(نفتی) امروزی شدند آغاز نمود . ولی عملا خودرو سرگذشت دیگری دارد ، بنابر گزارشات تاریخی در ۵۵۰۰ سال قبل چرخ بوسیله سومری ها اختراع شد . نمونه ای از چرخ نیز در موزه ملی ایران در تهران وجود دارد که مربوط به حدود ۵۰۰۰ سال قبل می باشدد که از نظر ساختار نسبتا کامل به نظر می رسد .

شروع حرکت خودرو سازی با نام مهندس ” نیکلاس جوزف کوگنات ” افسر ارتش فرانسه که اولین خودرو با موتور بخار را در سال ۱۷۶۹ میلادی طراحی و اختراع نمود رقم خورده است . این خودرو که با سرعت ۵/۲ مایل در ساعت حرکت می کرد، هم اکنون در موزه ی ملی فرانسه نگهداری می شود . طراحی درشکه بخار در سال ۱۸۰۳ توسط ” ریچارد ترونیک ” و ” آندرو ویویان” انجام پذیرفت . در سال ۱۸۲۴ میلادی ” مارسل پکر” فرانسوس اولین درشکه بخار دارای دیفرانسیل را طراحی نمود و دو سال بعد درشکه ” ساموئل براون ” به اولین موتور احتراق داخلی تجهیز شد و در سال ۱۸۶۰م ” اتین لنور ” بلژیکی اولین موتور گازی دو زمانه را اختراع و ثبت نمود . سال ۱۸۶۵ میلادی آغاز تدوین قوانین راهنمایی و رانندگی برای سر و سامان دادن به آشفتگی های حمل و نقل بوسیه وسائل نقلیه جدیدی بود که با سرو صدا و دود فراروان در حرکت بودند . در این سال قانون پرچم قرمز ارائه شد . طبق این قانون تمام خودروها یا لوکوموتیوهای جاده ای موظف به داشتن ۳ نفر برای حرکت بودند .یک نفر برای هدایت ، یک نفر برای حفظ آتش موتور و نفر سوم پیشاپیش خودرو با یک پرچم قرمز می دوید و آمدن خودرو را هشدار می داد . حداکثر سرعت مجاز برای وسائل نقلیه در آن زمان ۴ مایل در ساعت در مناطق روستایی و ۲ مایل در ساعت در شهرها بود . همچنین در سال ۱۸۶۸ نخستین چراغ های راهنمایی و رانندگی در لندن به وسیله گاز روشن شد .

سال ۱۸۷۷ م نقطه عطف آغاز حرکتی بود که به تولید خودروهای امروزی انجامید . در این سال اولین موتور چهارزمانه بوسیله “شرکت اوتو و لانگن” اختراع و ثبت شد . این موتور بوسیله دو مهندس آلمانی به نام های ” گوتلیب دایلمر” و ” ویلهلم مایباخ” طراحی شد . حرکت کامل کننده این اختراع توسط آلمانی دیگری بنام ” کارل بنز” به وقوع پیوست . او در سال ۱۸۸۴ اولین موتور بنزینی را اختراع کرده و متعاقب آن در سال ۱۸۸۵ اختراع نخستین اتومبیل را به نام خود به ثبت رساند . کارل بنز با اختراع اتومبیل بی شک تحولی انکارناپذیر را در زندگی بشر رقم زد . نخستین اتومبیل دنیا خودرویی سه چرخ با صندلی دو نفره و موتور چهارزمانه بنزینی اختراع شده توسط کارل بنز بود .
در سال ۱۸۸۶ نیز گوتلیب دایلمر نخستین خودروی چهارچرخ بنزینی را ابداع نمود .
نخستین موتور سیکلت نیز توسط همین دانشمند در سال ۱۸۸۵ اختراع شد .
در همان سال ” آندره میشلین” اولین تایر بادی را اختراع نمود . در سال ۱۸۹۰ ” دایلمر” شرکت اتومبیل سازی ” دایلمر” را در آلمان تاسیس نمود و در سال ۱۸۹۲ دکتر ” رودولف دیزل” در آلمان موتور دیزل را اختراع و به نام خود به ثبت رسانید .

اکنون زمان آن رسیده بود که دیگر کشورها هم در زمینه ساخت خودرو حضور داشته و تکتاز بودن را از آلمان ها بگیرند . در سال ۱۸۹۳ در آمریکا ” فرانک و چارلز دوریا ” نخستین خودرو با موتور بنزینی را ساختند و امیل لواسور فرانسوی در سال بعد یک خودرو با موتور جلو طراحی کرد . در همین سال کلاچ و گیربکس بنز اختراع شد . دایلمر و مایباخ نیز در این سال کاربراتور را اختراع نمودند . تا قبل از اختراع کاربراتور سوخت خام روی یک صفحه داغ چکیده می شد و بخار سوخت که به این روش تولید می شد توسط یک مکنده به داخل موتور کشیده می شد .
در سال ۱۸۹۵ ” فردریک و جورج لنکستر” در انگلستان اولین خودروی چهارچرخ با موتور بنزینی را طراحی نمودند و هربرت آستین ،یک خودرو سه چرخ را ساخت .

در سال بعد قانون پرچم قرمز در انگلستان لغو شد و حداکثر سرعت مجاز برای خودروها به ۱۲ مایل در ساعت (۱۹ کیلومتر در ساعت) افزایش یافت . در این سال “چارلز بی کینگ ” و ” الیور ئی بارتل” در آمریکا و در شهر دیترویت ملقب به شهر اتومبیل اولین خودروی بنزینی خود را به حرکت درآوردند .
فرانک و چارلز دوریا نیز شروع به تولید خودروهای موتوردار در ماساچوست آمریکا نمودند . در همین سال ” رنسم ئی الدز” نیز شروع به ساخت اتومبیل در میشیگان کرد . در سال ۱۸۹۷ شرکت تجاری و حمل و نقل ” شل” برای فروش بنزین شکل گرفت . د ر ۱۸۹۸ ویلهلم مایباخ در آلمان رادیاتور مشبک را طراحی نمود و در سال ۱۸۹۹ اولین سیستم تعلیق مستقل جلو در فرانسه ساخته شد . در این سال هربرت آستین در انگلستان خودروی چهارچرخ خود را ساخت .
آغاز قرن بیستم شروع قرن پیشرفت های شگرف در صنعت خودرو سازی جهان و آغاز آشنایی کشورمان با این پدیده ی جدید صنعت بود .

گر چه کالسکه در قرن چهاردهم میلادی در فرانسه اختراع شد ولی ورود آن به ایران در قرن هجدهم در زمان فتحعلیشاه قاجار و از روسیه صورت پذیرفت .همچنین در این دوره یک کالسکه زرنشان توسط انگلستان و سپس یکی توسط ناپلئون به فتحعلی شاه هدیه شد . افتتاح راه آهن تهران – ری در ۱۳۰۱ه.ق با ماشین دودی معروف که همان لوکوموتیو و قطاری که توسط مهندس ” بوتال ” فرانسوی و با مشارکت بلژیکی ها به ایران آورده شد ، آغاز ورود تکنولوژی صنعتی حمل و نقل به کشور بود .

ورود خودرو به ایران ۱۵ سال بعد از اختراع آن در سال ۱۹۰۰ میلادی به سفارش مظفرالدین شاه قاجار صورت پذیرفت . در این سال دو دستگاه رنو از طرف کشور فرانسه به شاه قاجار هدیه شد ، که یکی از آنها در همان بدو ورود از بند انزلی در مسیر خراب شد و در راه مانده و از بین رفت . دومی نیز پس از مدتی که در اختیار مظفرالدین شاه بود نهایتا در جریان یک سوء قصد ناکام به جان محمدعلی شاه از کار افتاد .

در طی سالهای بعد تعدادی خودرو که اغلب انگلیسی بودند به ایران وارد شدند . اگر امروزه بخواهیم به موارد موجود اشاره نمائیم طبق چیزی که در موزه خودرو ایران موجود است یک دستگاه ” موریس آکسفورد” و
” رولز رویس سیلورگوست” احمد شاه قاجار، یک دستگاه ” فیات” ۱۹۱۶ قدیمی ترین خودروهای موجود از اتومبیل های اولیه وارداتی به ایران است . جهت آشنایی خوانندگان محترم با خودروهای وارد شده به ایران در قسمت های بعدی به توضیح در مورد ظهور خودرو به ایران خواهیم پرداخت .

از شروع سده نوزدهم میلادی ایتالیایی ها در زمینه ساخت خودرو دست بکار شدند . در سال ۱۹۰۱ ” اتوره بوگاتی” اولین اتومبیل خود را طراحی نمود که طرح آن را به ” بارون ددیتریش” فروخت . در ایتالیا توسظ بوگاتی خودروهایی شروه به تولید شد که بنام ” دیتریش- بوگاتی” معروف شده بود . در آلمان ” اگوست هورش” خودرویی به نام هورش را با قدرت ۵ اسب بخار ساخت . در سال ۱۹۰۲ شرکت ” کادیلاک” در آمریکت و در شهر دیترویت ایالت میشیگان تاسیس شد . در این سال قانون خودروهای موتوری در انگلستانن حداکثر سرعت مجاز را به ۲۰ مایل در ساعت (۳۲کیلومتر در ساعت) افزایش داد. اینچنین به نظر می رسد در کشورهای سازنده خودرو ، این انگلستان بوده که همگام با پیشرفت در تولید خودروها قوانین مربوط به استفاده از خودروها را هم مدون نموده و مرتبا به روز می نموده است . شرکت “رولز رویس” توسط ” چارلز استوارت رولز” و ” هنری رویس” در انگلستان تاسیس شد ” جان استارلی” ئ ” ویلیام سوتون” نیز اولین خودروی خود را به نام ” روور” در همان کشور تولید نمودند . در همین سال اولین سیستم انتقال قدرت اتوماتیک توسط ” اشتورت ونت” در بوستون آمریکا عرضه شد .

آرم معروف رولز رویس که از روی خانم النور تورنتون (Eleanor Thornton) طراحی و ساخته شده دو حرف R در این آرم به رنگ قرمز بود که پس از کشته شدن رولز(۱۹۱۰) در یک سانحه هوایی و فوت رویس(۱۹۳۳) هر دو R به رنگ مشکی درآمد در موزه خودرو ایران دو دستگاه رولز رویس با حرف R قرمز رنگ وجود دارد . البته در مورد آرم فرشته رولز رویس نیز در دو طرح ایستاده و زانو زده ساخته و در خودروها مورد استفاده قرار گرفته .
در سال ۱۹۰۵ انجمن اتومبیل AA تاسیس شد و در این سال بود که اولین چرخ های قابل جداشدن و لاستیک زاپاس و همچنین نشان دهنده فشار باد لاستیک زاپاس و همچنین نشان دهنده فشار باد لاستیک اختراع شد. در انگلستان شرکت خودروی آستین توسط “هربرت آستین” تاسیس گردید . سال ۱۰۶ شرکت “روور” در انگلستان تاسیس شد و در سال ۱۹۰۷ اولین موتور تقویت شده در ایالات متحده و توسط شرکت “چدویک” برای مسابقه اتومبیل رانی تولید شد .
جنرال موتور بوسیله ” ویلیام سی دورانت” در سال ۱۹۰۸ تاسیس شده و شرکت “فورد” اولین مدل T را تولید نمود. در سال ۱۹۰۹ شرکت کادیلاک بوسیله جنرال موتور خردیداری شد که در همین سال در آمریکا و د ر “ایندیانا پولیس” پیست سرعت به منظور آزمایش اتومبیل ها ساخته شد .

اولین اتومبیل دارای ترمز برای هر ۴ چرخ به نام ” شوتیش آرگیل” توسط ” هنری بروت” در سال ۱۹۱۰ ساخته شد و در ایتالیا بوگاتی با جدا شدن از شرکت قبلی خود مستقلانه شروع به تولید خودرو کرد . در سال ۱۹۱۱ اولین مسابقه ” ایندیانا پولیس ۵۰۰″ در روز یادبود آمریکا بوسیله انجمن اتومبیل AA برگزار گردید . برنده این مسابقه ” ری هارون” راننده یم اتومبیل ” مارمون” بود . در سال بعد گروه رویال داچ شل شرکت ” آمریکن گزولاین” را برای عرضه گسترده بنزین تاسیس نمود .
سال ۱۹۱۳ یکی دیگر از سال های بیادماندنی صنعت اتومبیل می باشد در این سال کمپانی فورد خط مونتاژ را برای تولید انبوه به صنعت اتومبیل سازی جهان معرفی و عرضه نمود

 

عکسهای مذهبی

عکس مذهبی

زندگی حضرت محمد (ص) از صدر اسلام مورد توجه و اهتمام مسلمانان قرار داشته است ؛ با اینهمه ، روایات بی‌شمار موجود در بیشتر جزئیات همداستان نیستند و به ویژه آگاهیهای ما در باب زندگی آن بزرگوار ، پیش از بعثت ، به تفصیل شرح سیره ایشان پس از بعثت نیست .

به هر حال ، آنچه از مطالعه و بررسی زندگی وی در طول ۶۳ سال در ذهن نقش می‌بندد، بازتابی از تصویر ظهور پیامبری الهی و سرگذشت شخصیتی است که با پشت سر نهادن دشواریهای بسیار ، بی‌هیچ خستگی و ناامیدی به اصلاح جامعه ، دست زد و توانست جزیره العرب را متحد کند و آماده گستردن اسلام در بیرون از مرزهای عربستان شود و از آن مهم تر دیانتی را بنیاد نهد که اینک یکی از مهم‌ترین ادیان جهان به شمار می‌رود .

از تولد تا بعثت

تولد حضرت محمد ( ص) بنابر بسیاری از روایات در ۱۷ ربیع الاول عام‌الفیل ( ۵۷۰ م ) ، یا به روایتی ۱۲ همان ماه در تقویم عربی روی داد . پدر پیامبر‌(ص)‌، عبدالله فرزند عبدالمطلب و مادرش آمنه دختر وهب و هر دو از قبیله بزرگ قریش بودند ؛ قبیله‌ای که بزرگان آن از نفوذ فراوانی در مکه برخوردار بودند و بیشتر به بازرگانی اشتغال داشتند .

عبدالله ، پدر پیامبر (ص) اندکی پیش از تولد فرزندش برای تجارت با کاروانی به شام رفت و در بازگشت بیمار شد و درگذشت . بنابر رسمی که در مکه رایج بود ، محمد (ص) را به زنی به نام حلیمه سپردند تا در فضای ساده و پاک بادیه پرورش یابد . وی ۶ ساله بود که همراه مادر برای دیدار خویشان به یثرب ( مدینه ) رفت‌، اما آمنه نیز در بازگشت ، بیمار شد و درگذشت و او را در ابواء ـ نزدیک مدینه ـ به خاک سپردند. محمد ( ص) از این پس در کنف حمایت جدش عبدالمطلب قرار گرفت ، اما او نیز در ۸سالگی وی درگذشت و سرپرستی محمد ( ص) بر عهده عمویش ابوطالب گذارده شد.

ابوطالب در سرپرستی برادرزاده اش کوششی بلیغ می کرد . در سفری تجارتی به شام او را با خود همراه برد و هم در این سفر ، راهبی بَحیرا نام ، نشانه های پیامبری را در او یافت و ابوطالب را از آن امر مطلع ساخت. از وقایع مهم پیش از ازدواج پیامبر ( ص ) ، شرکت در پیمانی به نام « حلف الفضول » است که در آن جمعی از مکیان تعهد کردند « از هر مظلومی حمایت کنند و حق او را بستانند » . پیمانی که پیامبر (ص) بعدها نیز آن را می‌ستود و می‌فرمود اگر بار دیگر او را به چنان پیمانی باز خوانند ، به آن می‌پیوندد.

گالری عکس وتاریخچه ی حقوق حیوانات

گالری عکس حیوانات و تاریخچه

حقوق حیوانات به الزامات اخلاقی یا قانونی گفته می شود که به حیوانات غیر انسانی تعلق می‌گیرد، معمولاً به خاطر پیچیدگی شناختی، حسی، زندگی اجتماعی یا استعدادشان برای درک درد و شادی جسمی و روحی، حیوانات مشمول حقوقی محسوب می شوند. از لحاظ تاریخی، جنبه های مختلف از مفاد حقوق حیوانات، نشانگر دیدگاه های فلسفی و قانونی، درک علمی از ماهیت انسان و حیوان و تصورات دینی و اخلاقی از ارتباط صحیح میان حیوانات و رفتار انسان است.

پیشینه ی فلسفی
مسئله رفتار درست با حیوانات پیشینه طولانی در تاریخ اندیشه ی غرب دارد. فیلسوفان یونان و روم باستان درباره ی جایگاه حیوانات در اخلاق انسانی بحث کرده اند. فیثاغورثیان (قرن ششم تا چهارم قبل از میلاد) و نوافلاطونیان (قرن سوم تا ششم بعد از میلاد) بر احترام به علائق حیوانات تاکید داشتند؛ عمدتا به دلیل این که ایشان به تناسخ روح بین کالبدهای انسان و حیوان معتقد بودند. ارسطو (۳۲۲-۳۸۴ قبل از میلاد) در نوشته های زیستی اش به دفعات اشاره کرده که حیوانات برای خودشان زندگی می کنند اما متاسفانه مقدر بود که ادعای او در رساله ی سیاست، مبنی بر این که طبیعت همه ی حیوانات را برای انسان ها آفریده است نافذترین دیدگاه در این موضوع شود.
ارسطو و بعدها رواقیون معتقد بودند که جهان از بی نهایت موجودی پر شده است که بر اساس شدت پیچیدگی و کمال در مراتبی قرار گرفته اند؛ از حیات بسیار ابتدایی گرفته تا احساس صرف، عقلانی و سپس تماما روحانی. در این زنجیره ی عظیم موجودات، تمام شکل های حیات به صورت موجوداتی معرفی شده اند که در خدمت هدف گونه ی بالاتر در این زنجیره هستند. در میان موجودات مادی انسان ها به واسطه ی عقلانیت شان در بالاترین جایگاه قرار گرفته اند. زنجیره ی عظیم جانداران، هر چند به کلی نادرست بود، یکی از ماندگارترین و رایج ترین شیوه های درک جهان بود و تا میانه ی قرن ۱۹ام بر تفکرات علمی، فلسفی و مذهبی حاکم بود.
رواقیون اعتقاد داشتند که چون حیوانات غیرازانسان عاقل نیستند مهم نیست اگر با آنها تحقیر آمیز و خشن رفتار شود. این عقاید رواقی به سبب دفاع جانانه ی سنت اگوستین (۴۳۰-۳۵۴)، وارد الهیات مسیحیت شد. این عقاید همگی جذب قانون روم شد-چنان چه در رسالات و قوانین تالیفی گایوس و جوستینیان (۴۶۵-۴۸۳) منعکس شده است- این مکتوبات توسط فرهنگ نویس های رسمی اروپا در قرن ۱۱ افت شد و سرانجام به حقوق عرفی انگلیسی (و بعدها حقوق آمریکایی) وارد شد. در حالی که بحث و نظرهایی که بر احترام به علائق حیوانات اصرار می کردند تقریبا ناپدید شدند؛ و تقریبا آب باریکه ای از تحقیقات فلسفی و تنظیم قوانین درباره ی رعایت حال حیوانات باقی ماند تا دهه های پایانی قرن بیستم.

حیوانات و قانون
در قرن ۳ و ۴ بعد از میلاد مسیح، حقوق دان رومی هرموجنیانوس (Hermogenianus) نوشت « Hominum causa omne jus constitum (یعنی “همه قوانین برای انسان وضع شده بود”). همین عبارت را P.A. Fitzgerald در رساله ی سالموند ۱۹۶۶ درباره ی حقوق اعلان کرد: «قانون برای انسان وضع شده و اجازه ی هیچ دوستی و ارتباطی بین انسان و حیوانات پست تر نمی دهد.» مهم ترین پیامد این نگاه این است که حیوانات برای مدت ها به عنوان «اشیاء حقوقی» و نه «افراد حقوقی» دسته بندی می شده اند. در حالی که افراد حقوقی درباره ی مسائل مربوط به خود صاحب حق اند اما اشیاء حقوقی نه. این ها تنها به عنوان اشیاء متعلق به افراد حقوقی در قانون وجود دارند – به بیان دیگر به عنوان اشیایی که توسط آن ها افراد حقیقی می توانند از حقوق مالکیت استفاده کنند. این وضعیت، به هر حال اغلب حامی قانون هایی انگاشته می شود که به طور غیر مستقیم تمایل به حفظ اخلاق اجتماعی یا حقوقِ دارندگان حیوانات دارند؛؛ نظیر قوانین ضد خشونت جنایی یا قوانین مدنی که به صاحبان حیوانات اجازه می دهد که جبران خسارت وارده به حیواناتشان را دریافت کنند. روشن است که این دسته از قوانین امروزه حوزه ی «قانون حیوانات» را شکل می دهد؛ که البته به مراتب وسیع تر از حقوق حیوانات است چرا که شامل همه ی قوانینی می شود که بیانگر نفع حیوانات غیر انسانی است- یا به طور متداول تر، نفعِ همه ی کسانی که صاحب حیوانات هستند.
یک شیء حقوقی می تواند تبدیل به یک فرد حقوقی شود؛ این زمانی رخ داد که بردگان آزاد شدند. شیء حقوقی سابق، بعدا حقوق قانونی خودش را دارا می شود. به دفعات تشابه هایی میان وضعیت قانونی حیوانات و برده های انسانی ذکر است. به گفته ی تاریخ نگار آمریکایی David Brion «واقعیت پر واضح درباره ی برده داری» این است که:
«این رسم قدیمی و تقریبا جهانی پذیرفته شده بود که برده به عنوان یک انسان قانوناً می تواند مورد مالکیت قرار می گیرد؛ استفاده شود؛ خرید و فروش شود؛ یا حتی دور انداخته شود؛ گویا که او یک حیوان خانگی است. این شباهت برده با حیوان حتی در شیوه ی نام گذاری، علامت گذاری، و حتی قیمت گذاری برده ها بر اساس معادل حیوانی شان یعنی گاوها، شترها، خوک ها و مرغ ها قابل مشاهده است.»
حقوقدان آمریکاییRoscoe Pound نوشته است که در روم باستان، یک برده «یک شیء بود؛ و مانند اشیاء، مانند حیوانات می توانست موضوع حقوق دارایی باشد.» و تاریخ نگار بریتانیاییِ قانون رومی Barry Nicholas این نکته را تذکر داده است که در روم باستان «برده یک شیء بود … او خودش هیچ حقوقی نداشت: او تنها یک شیء قانونی بود؛ درست مثل حیوان.»

در اواخر قرن ۱۸ و اوایل ۱۹، مصلحان بشردوست در بریتانیا و ایالات متحده برای کمک به افراد بی دفاع و ضعیف کارزارهایی تشکیل دادند و علیه کار کودکان، زندانیان بدهکار، تنبیه های توهین آمیز در مدارس عمومی و تبعا رفتار بیرحمانه با حیوانات اعتراض کردند. در ۱۸۰۰ معروف ترین چهره ی طرفدار براندازی برده داری ویلیام ویلبرفورس برای منع قانونی گاو بازی و خرس بازی کمپینی راه انداخت که قبلاً در مجلس عوام این لایحه رد شده بود. در ۱۸۰۹ بارون ارسکین صدر اعظم سابق انگلستان که سال های سال با خشونت با حیوانات مشکل داشت؛ لایحه ای پیشنهاد کرد تا جلوی خشونت با حیوانات خانگی را بگیرد. ارسکین اعلام کرد که این لایحه در پی آن است که «در همه ی کشورها و در همه ی اعصار یک اصل عادلانه و دائمی بنا کند تا تمام جهان حیات را به صورت یک زنجیره ی هماهنگ، تحت رعایت انسان روشن اندیش و پروردگار به هم متصل می کند.». اگر چه این لایحه در مجلس اعیان رأی آورد اما در مجلس مردم عوام رد شد. سپس در ۱۸۲۱ طرحی «برای جلوگیری از خشونت و رفتار ناشایست با گله» در مجلس عوام مردم معرفی شد که توسط ویلبرفورس و تامس فوول باکستن حمایت و توسط عضو ایرلندی پارلمان ریچارد مارتین دفاع و پشتیبانی می شد. این طرح در سال ۱۸۲۲ به تصویب رسید؛ و به نام قانون مارتین شناخته می شود؛ رفتار خشونت آمیز با حیوان خانگی – گله، گاو، اسب و گوسفند- یا تحمیل هر نوع رنج بی مورد به این حیوانات را به عنوان یک جنایت معرفی کرد. اما این قانون حتی آسایش همین حیوانات را نیز تضمین نمی کرد؛ کم ترین حقوق قانونی بهشان داده می شود و بدترین مجازات برای هر قانون شکنی تنها یک جریمه ی مختصر بود. احکام مشابهی در تمامی ایالت های ایالات متحده به صورت قانون در آمد؛ جایی که الان هم جسته گریخته هایی از قوانین حمایت از حیوانات و ضد خشونت وجود دارد. امروزه اکثر ایالت ها دست کم برخی از سو استفاده ها از حیوانات را به عنوان بزهکاری در آورده اند. برای مثال قوانینی نظیر قانون فدرال رفاه حیوانات (۱۹۶۶)، تنظیم کننده ی کاری است که انسان ها با حیوانات در کشاورزی، تحقیقات زیستی، تفریح و دیگر زمینه ها می کنند. اما نه مصوبه ی مارتین و نه خیل عظیم قوانین حمایت از حیوانات نتوانستند وجه قانونی حیوانات را از اشیاء حقوقی تغییر دهند.
این وضعیت در ۲۰۰۸ تغییر کرد؛ وقتی که مجلس ملی اسپانیا طرح های قانونی را پذیرفت که دولت را مجبور به پذیرش برخی حقوقی قانونی برای اورانگوتان ها، شامپانزه ها و گوریل ها می کرد که سابق بر آن تنها برای انسان ها تهیه شده بود. این طرح ها همچنین استفاده از میمون های انسان نما (apes) در نمایش ها، تحقیقات پر خطر، تجارت و هم چنین دیگر کارهای انتفاعی را ممنوع می کنند. طبق این قوانین اگر چه باغ وحش ها هنوز مجاز به نگه داری از میمون های انسان نما هستند؛ اما آن ها باید برای میمون ها حد معقولی از شرایط زندگی «بهینه» را فراهم کردند.

جنبش های جدید حقوق حیوانات
اصل اولیه در جنبش حقوق حیوانات جدید این است که بسیاری از حیوانات غیر-انسانی علائق (interests) اولیه ای دارند که مستحق به رسمیت شناختن، مراعات و ملاحظه و حفاظت اند. از دید حامیان حقوق حیوانات، این علائق ابتدایی حیوانات را سزاوار بهره مندی از حقوق اخلاقی و قانونی می کنند.
گفته شده است که جنبش حقوق حیوانات جدید، اولین حرکت اصلاحگرانه ی اجتماعی است که توسط فیلسوفان شروع شده است. پیتر سینگر فیلسوف استرالیایی و تام ریگان فیلسوف آمریکایی نقش ویژه ای در این مورد دارند نه فقط از این جهت که آثارشان موثر بوده است بلکه آن ها دو تفکر فلسفی غالب مرتبط با حقوق اخلاقی حیوانات را بیان می کنند. Singer که کتابش Animal Liberation (1972) به عنوان یکی از کتاب‌های کلیدی این جنبش مورد توجه است این گونه استدلال می کند که علائق انسان ها و علائق حیوانات باید به طور مساوی مورد توجه قرار بگیرد. سینگر به عنوان فیلسوف پیرو مکتب منفعت گرایانه می گوید که رفتارها تا جایی که لذت را بیشینه و اندوه را کمینه کنند از لحاظ اخلاقی درست اند؛ نکته ی اصلی این است که آیا یک حیوان با ادراک است و بنابراین می تواند رنج را درک یا لذت را تجربه کند یا نه. این نکته نخست توسط پایه گذار مکتب منفعت گرایی مدرن،جرمی بنتهام در قرن نوزدهم بیان شده است. بنتهام درباره ی حیوانات نوشت: «مسئله این نیست که آیا آن ها می توانند استدلال کنند یا می توانند صحبت کنند یا نه؛ بلکه این است که آیا آن ها می توانند رنج را درک کنند؟» . پیتر سینگر استدلال می‌کند که اگر بپذیریم که حیوانات توانایی رنج کشیدن را دارند آنگاه انسان ها یک التزام اخلاقی دارند که از رنج دوری کنند یا آن را کمینه کنند؛ درست همان طور که انسان ها خود را ملتزم می دانند که از رنج دادن دیگران دوری کنند یا آن را کمینه سازند. ریگان که یک «منفعت گرا» نیست این‌گونه استدلال می کند که دست کم برخی حیوانات حقوق اخلاقی اولیه را دارند چرا که آن ها دارای همان توانمندی های شناختی ای هستند که توجیه گرِ تخصیص حقوق اخلاقی اولیه برای انسان است. به دلیل این توانمندی ها، این حیوانات نه تنها ارزش ابزاری که ارزش ذاتی دارند. در بیان ریگان، «حیوانات موضوع حیات اند».

ریگان، سینگر و دیگر فیلسوفان مدافع حقوق حیوانات با مقاومت های مواجه شده اند. برخی نویسندگان مذهبی استدلال می‌کنند که حیوانات سزاوار ملاحظات اخلاقی مربوط به انسان نیستند چون فقط انسان‌ها روح اخلاقی دارند. برخی دیگر، مانند رواقیان، ادعا کرده‌اند که چون حیوانات بی خرد هستند انسان وظیفه‌ای نسبت به آن‌ها ندارد. برخی دیگر هم دلیل تفاوت اخلاقی میان انسان و حیوان را در توانایی سخن گفتن، داشتن اراده آزاد (اختیار) یا عضویت در یک اجتماع اخلاقی (اجتماعی که اعضایش قادر به عمل اخلاقی یا غیراخلاقی هستند) یافته اند. مشکل این استدلال های مخالف، به جز استدلال الاهیاتی، این است که هیچ کدام نمی‌تواند مرز قاطعی بین انسان و غیر انسان ترسیم کنند.
فیلسوفان پیشتاز جنبش حقوق حیوانات شدند، اما به زودی گروه‌های دیگری مثل پزشکان، نویسندگان، دانشمندان، استادان دانشگاه ها، حقوق دانان، الاهیدانان، روانشناسان، پرستاران، دامپزشکان، و دیگر مشاغل نیز که در زمینه‌های مرتبط کار می‌کنند به حمایت از این جنبش برخاسته اند. بسیاری از سازمان های تخصصی تشکیل شده تا به همکاران و عموم مردم را درباره استثمار حیوانات آگاهی رسانی شود.
در آغاز قرن ۲۱ام دعواهای حقوقی بر سر علائق جانوران غیرانسان رواج یافته و در آن‌ها گاهی نام حیوان به عنوان شاکی ثبت شده است. با توجه به نقش کلیدی حقوقدانان در تبیین سیاست‌های عمومی و حفاظت از حقوق، علاقه فزاینده آنان به حقوق حیوانات و حمایت از حیوانات اهمیت می یابد. ده‌ها دانشکده حقوق در اروپا، ایالات متحده و کشورهای دیگر واحدهایی در زمینه قوانین و حقوق حیوانات را تدریس می کنند. بنیاد دفاع حقوقی از حیوانات (Animal Legal Defense Fund) در آمریکا دانشجویان زیادی را پوشش داده است. و دست کم سه ژورنال درباره حقوق حیوانات شکل گرفته اند: Animal Law, Journal of Animal Law, و Journal of Animal Law and Ethics . استادان حقوق نظریه‌های مختلف درباره اعطای حقوق ابتدایی به حیوانات را طرح و بررسی می کنند. و اغلب این بررسی ها برپایه همان اصول قانونی و ارزش هایی است که در مورد انسان صدق می کنند. این استدلال های حقوقی توسط پژوهش های پیشرفته علمی در مورد قابلیت‌های شناختی، عاطفی و اجتماعی حیوانات تقویت می شوند. رشته‌هایی چون ژنتیک، روانشناسی و بوم شناختی نیز در این پژوهش ها دخیل هستند و بسیاری نشان داده‌اند که انسان‌ها و حیوانات از جهات مختلف رفتاری و قابلیت‌های ژنتیک و مادی شباهت‌های فراوان دارند.
در این حین، سوءاستفاده سیستماتیک و بیرحمانه از حیوانات در جامعه مدرن ادامه دارد. هنوز سالانه میلیاردها حیوان در دامداری های صنعتی کشته می‌شوند و ده‌ها میلیون حیوان در آزمایشگاه‌های تحقیقات زیستی در معرض انواع مشقات هستند. همین امر موجب شکل‌گیری و فعالیت گروه‌های مدافع حقوق حیوانات شده است. برخی از این گروه‌ها کم تعداد و محلی هستند و بیشتر به مسائل سنتی حمایت از حیوانات می پردازند. برخی دیگر از گروه‌ها بزرگ هستند و در مقیاس ملی یا بین‌المللی عمل می‌کند مانند سازمان PETA مخففPeople for the Ethical Treatment of Animals و جامعه انسانگرای ایالات متحده Humane Society of the United States که در ابتدای قرن ۲۱ام میلیان ها عضو و چند میلیون دلار بودجه ی سالانه دارند. گروه‌های مدافع حقوق حیوانات، در تمام اشکال خود خواهان وضع قوانینی و اصلاح مقررات موجود به نفع حیوانات هستند.
بردگان، انسان‌ها و غیرانسان ها، ممکن است توسط قوانینی که برای گروه دیگر وضع شده به طور غیرمستقیم مورد حمایت قرار گیرند. اما در مقابل قوانین مدنی، تا وقتی که جایگاه حقوقی شان به عنوان شخص به رسمیت شناخته نشود به حساب نمی آیند. این رسمیت یافتن می‌تواند به انحای مختلف باشد. در بریتانیا بردگی بر اساس یک تصمیم قضایی در قرن هجدهم لغو شد و در مستعمرات بریتانیا در اوایل قرن نوزدهم این اتفاق افتاد. در ایالات متحده بردگی با یک اصلاحیه قانون اساسی سه سال بعد لغو شد. به رسمیت شناخته شدن شخصیت حیوانات می‌تواند به هر یک از طرق بالا باشد. نخستین چالش قضایی درباره ی شیءوارگی غیرانسان ها ممکن است فقط چند سال دیگر رخ دهد.

گالری عکس گوشی های هوشمند

عکس گوشی های هوشمند

 

تلفن هوشمند، گوشی هوشمند (به انگلیسی: Smartphone) به گوشی همراهی گفته می‌شود که توانایی‌های پیشرفته تر و قدرت محاسبات بیشتری نسب به «تلفن مرکب» ارائه می‌دهد.

گوشی‌های هوشمند گوشی‌های موبایل پیشرفته با قابلیت‌های خاص و کاربردهایی نظیر کامپیوترهای شخصی (PC) هستند. اما لازم است ذکر شود که بدانید نمی‌توانند به قدرت کامپیوترها کار کنند. بیشتر گوشی‌های هوشمند دارای دوربین هستند

قابلیت‌هایی مثل اتصال به اینترنت و ایمیل و تنظیمات مشخص را نیز دارند.

گوشی‌های هوشمند به خاطر این که کوچک و قابل حمل هستند می‌توان در همه جا از آن‌ها استفاده کرد و کارهای روزمره خود با آنها انجام داد.

یکی از خصوصیات مهم این گوشی‌ها امکان نصب برنامه‌های پیشرفته پردازشی و گرافیکی و اتصال روی آنهاست، ولی در گوشی‌های معمولی نرم‌افزارها و برنامه‌های خاصی توسط سازندگان از قبل قرار دارد و فقط از طریق سازنده یا اپراتورها قابلیت ارتقاء دارند.

این گوشی‌های هوشمند دارای برخی اینترفیس‌های اضافه مثل QWERTY، صفحه نمایش لمسی و یا حتی دسترسی مطمئن به ایمیل (همان‌طور که در Black Berry هم وجود دارد) هستند.

بنابراین تفاوت‌های مهم گوشی‌های هوشمند و گوشی‌های معمولی می‌تواند در زمینه قیمت و قابلیت‌های سطح بالای این گوشی‌ها باشد. مثلاً گوشی‌های هوشمند ۲۰۰۷ همگی دارای پشتیبانی کامل و پیشرفته ایمیل هستند.

امروزه بیشتر موبایل‌ها برخی از برنامه‌های ساده PDA مثل دفترچه تلفن، تقویم و لیست وظایف را دارا هستند، البته گوشی‌هایی که دارای پلات فرم‌های BREW یا Java ME اجازه نصب کردن برخی برنامه‌های جانبی را می‌دهند، اما این گوشی‌ها در زمره گوشی‌های هوشمند قرار نمی‌گیرد.

در حال حاضر گوشی‌های زیادی از نوع BREW هستند که قابلیت و کارایی PDAها را دارند، همچنین توانایی اجرای برنامه‌هایی که توسط شرکت‌های نرم‌افزاری دیگر تولید شده‌اند یا اصطلاحاً برنامه‌های third – party داشته و دارای صفحه نمایش‌های بزرگ ۳۲۰*۲۴۰ پیکسل هستند، اما نمی‌توان آنها را smart phone نامید.

تاریخچه

ایده و سیم‌هایی که تلفن و محاسبه‌ها را یکدیگر تلفیق می‌کنند نخستین بار در سال ۱۹۷۱ به ذهن تئودور جی پراسکواک رسیده و در سال ۱۹۷۳ به ثبت رسید و در آغاز ۱۹۹۳ به بازار فروش عرضه شد. او نخستین کسی بود که مفهوم هوش، پردازش داده و صفحه‌های نمایشی دیواری را در تلفن‌های همراه معرفی کرد که سرانجام به تلفن‌های هوشمند انجامید. در سال ۱۹۷۱، پراسکواک که در شرکت بوینگ در هانتسویل در ایالت آلاباما کار می‌کرد یک فرستنده و گیرندهٔ دارای راه‌های اضافی ارتباطی با وسایلی که در دوردست هستند معرفی کرد اما این وسیله اپلیکیشن‌های هدف کلی پی دی آ موجود در یک وسیلهٔ برون سیم نمونه تلفن‌های هوشمند را دارا نبود. این وسایل در شرکت تلفن در لیسبورگ در ایالت آلاباما نصب شده و به وسیلهٔ دیگر از شرکت‌های تلفن معرفی شوند. مدل‌های اولیه و تاریخی هم چنان در تصرف پراسکواک می‌باشند.

پیشگامان
سهم سیستم‌عامل‌های تلفن‌های هوشمند تا پایان ۲۰۱۲

نخستین تلفن همراه برای تلفیق با ویژگی‌های پی دی آ، یک نمونه اولیه آی بی ام بود که در سال ۱۹۹۲ ساخته شد و همان سال در نمایش تجاری صنعت کامپیوتر او ام دی ای ایکس معرفی شد. یک مدل بهبود یافته از آن محصول در سال ۱۹۹۴ توسط بل سالت تحت عنوان سیمون پرسنال کامینیکتور به مصرف کنندگان عرضه شد. سیمون اولین تلفن همراه بود که می‌توان از آن به عنوان یک تلفن هوشمند یاد کرد. البته این وسیله در سال ۱۹۹۴ یک تلفن هوشمند خوانده نمی‌شد. علاوه بر توانایی آن در ایجاد و دریافت تماس‌های تلفن‌های همراه سیمون قادر به ارسال و دریافت فکس‌ها و ایمیل‌ها بوده و شامل اپلیکیشن‌های دیگری مانند دفترچه آدرس، تقویم، زمانبندی ملاقات‌ها، ماشین حساب، ساعت جهانی و یک نوت پد در صفحه نمایش لمسی خود بود.

سیمون اولین تلفن هوشمندی بود که با ویژگی‌های یک پی دی آ ترکیب شد. عبارت «اسمارت فون» در سال ۱۹۹۵ برای توصیف یک فون رایت کامینیکتور به عنوان یک تلفن هوشمند در مجله‌ها دیده شد.

در اواخر سال ۱۹۹۰، بسیاری از دارندگان تلفن‌های همراه یک وسیله جداگانهٔ پی دی آ را با خود حمل می‌کردند که نسخه‌های اولیهٔ سیستم عامل‌هایی شامل پالم او اس، بلک بری او اس یا ویندوز سی ای آی پی سی در آنها اجرا می‌شد. این سیستم عامل‌ها سپس به سیستم عامل‌های همراه تبدیل شدند. در سال ۱۹۹۶، شرکت نوکیا، نوکیا ۴۰۰۰ را عرضه کرد که یک پی دی آ بر مبنای سیستم عامل جیو ورژن ۳٫۰ از جئو وورکس را با یک تلفن همراه دیجیتال بر پایهٔ نوکیا ۲۱۱۰ تلفیق می‌کرد. هر دو وسیله توسط یک لولا به یکدیگر متصل شده بودند که تحت عنوان کلامشیل دیزاین شناخته می‌شد. به هنگام بازکردن وسیله، صفحه نمایش در بالای سطح درونی و یک صفحه کلید فیزیکی کیوورتی در پایین وجود داشت.

برنامه ریز، شخصی پست الکترونیکی، تقویم، دفترچه آدرس، ماشین حساب، دفترچه یادداشت و جستجوگر وب متنی و نیز توانایی ارسال و دریافت فکس‌ها را ارائه داد. زمانی که برنامه ریز شخصی بسته می‌شد. این وسیله به عنوان یک تلفن همراه دیجیتال قابل استفاده بود.

در ژوئن ۱۹۹۹، کوالکام یک تلفن هوشمند «سی دی ام آ دیجیتال پی سی اس» دارای پی دی اف یکپارچه و قابلیت اتصال به اینترنت ارائه کرد که تحت عنوان تلفن هوشمند پی دی کیو شناخته می‌شد.

در اوایل سال ۲۰۰۰، اریکسون آر ۳۸۰ توسط ارتباطات سیار اریکسون عرضه شد و اولین دستگاهی بود که به عنوان تلفن هوشمند در معرض فروش گذاشته شد. این وسیله ویژگی‌های یک تلفن همراه و یک دستیار دیجیتال شخصی (پی دی آ) را تلفیق کرد و تعداد محدودی جستجوی اینترنتی را پشتیبانی می‌کرد و نیز دارای یک صفحه نمایش لمسی غیر هادی و با بهره‌گیری از یک قلم بود در اوایل سال ۲۰۰۱ پالم ال ان سی، کیوکرا ۶۰۳۵ را معرفی کرد که یک پی دی آ با یک تلفن همراه ترکیب کرده و بر مبنای ورژن کار می‌کرد. این وسیله همچنین تعداد محدود جستجوی اینترنتی را پشتیبانی می‌کرد.

تلفن‌های هوشمند قبل از اندروید، آی او اس و بلک بری معمولاً دارای سیستم عامل سیمبین بودند که نخستین بار توسط پیسیون توسعه داده شد. سیمبین تا کیو چهار ۲۰۱۰ رایج‌ترین سیستم عامل برای تلفن‌های هوشمند محسوب می‌شد (ماس آدپشن) به مقبولیت عمومی در ۱۹۹۹ شرکت ژاپنی ان ان تی دوکومو نخستین تلفن‌های همراه را به منظور دستیابی و مقبولیت عمومی در یک کشور عرضه کرد. این تلفن‌ها بر مبنای سیستم عامل آی مد کار می‌کردند که سرعت انتقال داده را تا ۹٫۶ کیلو بیت بر ثانیه افزایش می‌داد. بر خلاف نسل‌های آینده سرویس‌های بدون سیم آی مد به ان ان تی دوکومو از یک سی اچ تی ام‌ال استفاده می‌کرد که برخی از جنبه‌های اچ تی ام‌ال قبلی را به منظور افزایش سرعت داده، محدود می‌کرد. قابلیت‌های محدود، صفحه نمایش‌های کوچک و پهنای باند محدود به تلفن‌ها اجازه می‌داد تا از سرعت‌های پایین‌تر و در دسترس داده استفاده کنند.

پیشرفت آی مد به ان ان تی دوموکو کمک کرد تا تعداد مشترکان را تا پایان سال ۲۰۰۱ به ۴۰ میلیون نفر افزایش دهد. این شرکت به عنوان اولین بازار سرمایه در ژاپن و دومین در جهان رتبه بندی شد. این قدرت در مواجه با پیشرفت SG و تلفن‌های جدید با شبکه‌های پیشرفت بدون سیم رو به افول گذاشت.

خارج از ژاپن، تلفن‌های هوشمند هم چنان، کمیاب بودند. با این وجود در اواسط ۲۰۰۰، وسیله‌هایی بر مبنای ویندوز موبایل مایکروسافت شروع به جلب توجه بین کاربران کسب و کار در آمریکا کردند.

سپس بلک بری به مقبولیت عمومی در آمریکا دست یافت و در سال ۲۰۰۶ کاربران آمریکایی عنوان «کرک بری» را به علت ماهیت اعتیاد آور این وسیله به آن نسبت دادند. این شرکت در ابتدا جی اس ام بلک بری ۶۲۱۰ و بلک بری ۶۲۲۰ و بلم بری ۶۲۳۰ را در سال ۲۰۰۳ عرضه کرد.

سیمبین در اواسط تا اواخر ۲۰۰۰ رایج‌ترین سیستم عامل تلفن‌های همراه در اروپا بود. در ابتدا دستگاههای سیمبین به نوکیا مشابه با ویندوز موبایل‌ها و بلک بری بر کسب و کار تمرکز داشت. از سال ۲۰۰۶ به بعد نوکیا به تولید گوشی‌های هوشمند متمرکز بر سرگرمی پرداخت که با ان سریس به محبوبیت رسید. در آسیا، به استثناء ژاپن، روند مشابه با اروپا بود.

در سال ۲۰۰۷ شرکت اپل و آیفون را معرفی کرد که از نخستین تلفن‌های همراهی بود که از یک رابط لمسی چندگانه استفاده می‌کرد. به علت استفاده از یک صفحه لمسی بزرگ با ورودی مستقیم انگشت به عنوان ابزار اصلی تعامل به جای قلم، صفحه کلید و یا صفحه کلید رایج تلفن‌های هوشمند در آن زمان، قابل توجه بود و در سال ۲۰۰۸ اولین تلفن همراه با سیستم عامل اندروید تحت عنوان اچ تی سی دریم (که به عنوان تی موبایل جی وان نیز شناخته می‌شد) عرضه شد.

اندروید یک پلت فرم منبع باز می‌باشد که توسط اندی رابین پایه‌گذاری شده و به وسیله گوگل پشتیبانی شد. هرچند مقبولیت اندروید در ابتدا روند آهسته‌ای داشت اما در سال ۲۰۱۰ مقبولیت عمومی گسترده‌ای را به خود اختصاص داد و اکنون هردو این پلت فرم‌ها منجر به سقوط کمپانی‌های پیشرو مبتکی شدند. به عنوان مثال مایکروسافت شروع به استفاده از یک سیستم عامل جدید در قالب ویندوز فون کرد که اکنون سومین سیستم عامل مطرح می‌باشد. نوکیا سیمبین را رها کرد و به منظور استفاده از ویندوز فون بر روی گوشی‌های هوشمند خود با مایکروسافت همراه شد.

گالری عکس از منظره های ایران

گالری عکس منظره

کشور عزیزمان ایران کشوری در جنوب غربی آسیا در منطقهٔ خاورمیانه با ۱٬۶۴۸٬۱۹۵ کیلومترمربع وسعت و بر پایهٔ آخرین آمار سرشماری سازمان ثبت احوال کشور در سال ۱۳۹۰ جمعیت ایران با احتساب مهاجرت ها بیش از ۷۵ میلیون نفر است و پایتخت، بزرگ‌ترین شهر و مرکز فرهنگی، صنعتی و سیاسی این کشور تهران است

پیشینهٔ آن را در اسطوره‌های کهن ‏ایرانی به آغاز تاریخ می‌رسانند ولی آغاز تاریخ سیاسی آن از آغاز شاهنشاهی مادها است.‏ ایران در شرق با افغانستان و پاکستان؛ در شمال شرقی با ترکمنستان، در بخش میانی شمال با دریای خزر، در شمال غربی با ‏جمهوری آذربایجان و ارمنستان؛ در غرب با ترکیه و عراق؛ و در جنوب با آبهای خلیج فارس و دریای عمان همسایه‌ است.‏‎

بیش از نیمی از ایران ‏کویری و نیمه کویری است. حدود یک سوم ایران نیز کوهستانی است و بخش کوچکی از ایران، شامل جلگهٔ جنوب دریای خزر و جلگهٔ ‏خوزستان نیز از جلگه‌های حاصلخیز تشکیل شده ‌است.‏ در سال ۱۳۱۶ ه. خ. ایران را به ده استان و در سال ۱۳۸۳ به سی استان تقسیم کرده‌اند.‏ استان‌های ایران عبارت از:‏ آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، اصفهان، ایلام، بوشهر، تهران، چهارمحال و بختیاری، خراسان شمالی، خراسان ‏رضوی، خراسان جنوبی، خوزستان، زنجان، سمنان، سیستان و بلوچستان، فارس، قزوین، قم، کردستان، کرمان، کرمانشاه، کهکیلویه و ‏بویراحمد، گلستان، گیلان، لرستان، مازندران، مرکزی، هرمزگان، همدان و یزد می باشند.

ایران امروزه از قومیت‌های زیادی از جمله: مازندرانی، گیلک، لر، آذری، کرد، بلوچ، ترکمن، عرب و تالشی تشکیل شده ‌است. در ایران ‏در حدود ۲۰ زبان و ۱۱۰ گویش زبانی رواج دارد و بزرگ‌ترین گروه های زبانی ایران را به ترتیب فارسی، ترکی آذربایجانی، کردی، گیلکی ‏و مازندرانی، بلوچی، تالشی و لری، عربی، ترکمنی، ارمنی، آشوری و غیره تشکیل می‌دهند. زبان رسمی ایرانیان فارسی است.

اما از تمام گفتنی های ایران که در این مختصر نمی گنجد بگذریم، زیبایی های کشور عزیزمان ایران بر هیچ کسی پوشیده نیست. ایران از لحاظ آب و هوایی یکی از منحصر به فردترین کشورهاست. اختلاف دمای هوا در زمستان میان گرمترین و سردترین نقطه گاهی به بیش از ۵۰ درجه سانتی گراد می‌رسد. با وجود این شرایط در هر گوشه ای از ایران مناطق زیبایی وجود دارد که هر کدام در نوع خود دیدنی و قابل توصیف است. در این ایمیل تصاویر گوشه ای از زیبایی ها و جاذبه های ایران را برای شما دوستان پرشین استار در نظر گرفته ایم که امیدواریم از تماشای آن لذت ببرید.

بازیگران مطرح جهان و تاریخچه بازیگری

بازیگران مطرح جهان و پیشینه بازیگری

درباره بازیگری در سینما کتب متعددی به چاپ رسیده و مقالات زیادی در دسترس خوانندگان قرار دارد اما تمامی این کتب گوشه ای از این مقوله فراگیر و البته دشوار بازیگری مورد بررسی قرار داده اند؛ یا از تکنیک های بازیگری در سینما سخن به میان اورده اند یا از بازیگران مشهور و صاحب سبک آن، در صورتی که مکتب ها، تاریخ هنر ماقبل سینما، و تاثیر تئاتر در سینما را فراموش کرده اند یا حداقل تنها اشاراتی به آنها داشته اند.

تکنیک های بازیگری در سینما بدون شک از بازیگری در تئاتر می آید و بازیگران مشهور آن نیز همینطور. در حالی که هم تکنیک و هم بازیگر تئاتر از مکتب های بازیگری که در سده بیستم به اوج خود رسید بیرون آمدند و در عالم سینما ظهور پیدا کردند و در طول تاریخ سینما تحول یافته و یا دگرگون شدند.

به عنوان مثال شیوه “دلسارت” یا “دلسارته” در فیلمهای “ملی یس” و شیوه “استانیسلاوسکی” در فیلمهای “کازان” یا “اسکورسیزی” و شیوه “برشت” در فیلمهای “برگمان” تبلور یافتند و خاصیت اجرایی پیدا کردند . اینها همگی بازیگری در غرب را شامل می شود و ما همیشه شرق را فراموش کرده ایم! اینکه “کابوکی”، تئاتر نو و اپرای پکن به چه میزان در آثار فیلمسازانی چون “ازو” و “کوروساوا” تاثیر گذار بوده و به عنوان مثال در “سریر خون” یا “هفت سامورایی”، “کوروساوا” به چه میزان براساس ژست های کابوکی از بازیگرانش بازی می گیرد!

سیر رویکردهای تاریخ سینما در مقوله بازیگری موضوع مهمی است که در این مقالات آن را پیش می بریم و بر اساس تاریخ، به شرق و غرب سفر کرده و راجع به شیوه ها، مکاتب، تکنیک ها و بازیگران سخن به میان می آوریم. در این میان چند نکته قبل از شروع مجموعه مقالات ضروری به نظر می رسد :

۱٫ بوجود آمدن شیوه های بازیگری به دو صورت بوده ؛ ناخودآگاه یک بازیگر یا نظریه پرداز و خودآگاه آن. شاید پیش از نظریه پردازی چون استانیسلاوسکی بسیاری از بازیگران وجود داشتند که به صورت ناخوداگاه از تئوری او برای رسیدن به نقش و ایفای آن استفاده می کردند و این مسئله براستی برای همه ما پوشیده است اما آنچه در این میان اهمیت دارد این است که استانیسلاوسکی توانسته تا مجموعه تجربیات و علوم شناخته شده توسط خود را به کار گیرد و شیوه متد را به وجود آورد. در نقطه مقابل “برشت” در شیوه نامه بازیگری خود به صورتی آگاهانه و با اقتباس از بازیگری شرقی و به خصوص “تعزیه” تکنیک فاصله گذاری را ابداع می کند.پس ممکن است در طول زمان قضاوت درباره ابداع خودآگاه یا ناخودآگاه شیوه ها تغییر کند.

۲٫ بسیاری از تکنیک های بازیگران و مکاتب گوناگون با یکدیگر مشترک هستند و جای تعجب نیست که نظریه پردازان یا استادان بازیگری فواصل مشترکی را در مورد تکنیک های بازیگری بر می شمرند. این فصل ها نیز به صورت حتم در میان مقاله ها تکرار خواهد شد زیرا اهمیت والایی دارد و در اجراهای بازیگران به صورتهای مختلفی از این تکنیک ها استفاده شده است. بحث “بازیگر و حیوان” یکی از این بحث هاست که با اینکه جای توضیحش در این چند سطر نیست اما می توان این تکنیک را برای هر بازیگر به صورتی متفاوت تحلیل کرد.همانطور که “رابرت دنیرو” و “مارلون براندو” در مورد استفاده از این تکنیک، دو راه متفاوت را پیموده اند.

۳٫ برخی از بازیگران در طول تاریخ سینما بسیاری از تکنیک ها را تجربه کرده اند و تنها به یک سبک اجرایی بسنده نکرده اند. به همین خاطر است که اسامی چند تن از بازیگران در توضیح تکنیک های متفاوت استفاده خواهد شد. بازیگرانی چون “آل پاچینو” هم به وسیله برون گرایی و هم درون گرایی برای رسیدن به نقش و اجرای آن استفاده کرده اند.

۴٫ در مقالات نیاز به توضیحات مختصری درباره تاریخ بازیگری در تئاتر حس می شد که در درس نوشته های نخستین به آن پرداخته خواهد شد. این نیاز بدلیل مشابهت های فراوانی است که تاریخ بازیگری در تئاتر با تاریخ بازیگری در سینما دارد.

۵٫ پس از ورود به بازیگری در دنیای سینما و پس از هر مقاله یک یا چند فیلم به خواننده پیشنهاد می شود. به عنوان مثال پس از مقاله “دلسارته و ملی یس” فیلم “سفر به ماه” پیشنهاد می شود که ممکن است در مقاله بعدی به صورت کامل درباره آن تحلیل صورت گیرد و تکنیک های مورد استفاده ملی یس در آن فیلم بررسی شود.

***

بازیگری چیست؟ انجام یک عمل؟ سوال اینجاست که تمام انسانها بواسطه پویایی شان بازیگر بازیگر هستند؟ پاسخ مثبت است، تمام انسانها بازیگرند. “مارلون براندو” شهیر اولین شغل انسانی را بازیگری می داند زیرا معتقد است برای گرفتن یک آبنبات در سنین کودکی، کودک دست به بازی کردن می زند تا والدین خود را مجبور به خرید آن آبنبات کند یا اینکه رفتار یک تاجر در یک معامله کلان منجر به سود یا زیان او می شود، و رفتار او همان بازیگری است! براندو بازیگری را عملی برای تسهیل روابط اجتماعی می داند که در اجتماع انسان های نخست نیز وجود داشت و در هزاران سال پیش به اشارات و شکلک ها خلاصه می شد، و در دنیای امروز این حرفه به شدت پیچیده تر شده و به همان میزان هنر بازیگری از بازیگری انسان های معمولی جدا شده است. بازیگری به مثابه یک هنر همواره در رشته های تئاتر و سینما مطرح بوده و از دیرباز، یونان باستان، این امر به یک حرفه بدل شده و مفهوم خاصی را پیدا کرده است؛ و معمای این فاصله در مفهوم بازیگری به معنای عام و بازیگری به معنای خاص کلمه، در پذیرفتن این شاخه به عنوان یک حرفه حاوی فنون گوناگون است.

بازیگری بی شک همان انجام رویدادهاست اما بازیگری هنرمندانه انجام یک عمل خلاقه براساس تکنیک می باشد و به همین خاطر است این بازیگری سخت ترین و دشوارترین هنرهاست! به صورتی که بازیگری را با کار در معدن نیز مقایسه می کنند و بسیاری از بازیگران بوده اند که شرایطی سخت تر از کار در معدن را تحمل کرده اند. این شرایط در سینما بیش از تئاتر قابل تامل است زیرا بحث محیط در فیلم، مانند جنگل یا کویر، بازیگر را وادار به تلاشی مضاعف می کند.
در بررسی هنر بازیگری در سینما که همانا اهداف نگارنده در مجموعه مقالات را شامل می شود، نخست باید بررسی اجمالی بر تاریخ بازیگری در تئاتر داشت زیرا سینما عنصر بازیگر را همانند عناصری چون درام، کارگردانی، صحنه آرایی، چهره پردازی، نور و … را از تئاتر به عاریه گرفته است و به قاب خود افزوده!
خاستگاه بازیگری در هنر تئاتر به آیین ها باز می گردد، و نخستین بازیگر و البته درام نویسی که از وجود او اسنادی به جا مانده، “تس پیس” است که اشعاری به نام “دیتیرامب” را می خوانده؛ این اشعار و قطعات نمایشی به صورت آواز همراه با موسیقی در مراسم “دیونوسیای شهر” ، مراسم برگرفته از خدای شراب و باروری، خوانده می شده و همین امر پس ار به وجود آمدن درام نیز ادامه داشته است. یعنی خواندن اشعار دراماتیک بر روی صحنه که بازیگران آن زمان را به داشتن بیانی زیبا و دلنشین ناچار می کرده و تقدم بیان بازیگر بر احساسات و حرکات او را می رساند. در نمایش های عصر “پریکلس” یونان که به دوران طلایی یونانیان مشهور است، بازیگر همان درام نویس بود که به تنهایی بر روی صحنه حضور داشت و با همسرایان که عده ای بین ۱۵ تا ۳۰ نفر بودند نمایش را اجرا می کرد. بعدها بازیگر دوم و سوم توسط درام نویسان بزرگی چون “اشیل” و “سوفوکل” به اجرا اضافه شد و صدای بازیگران به دلیل قرار داشتن ماسک بر روی چهره آنان باز هم اهمیت خود را حفظ کرد.
قرائت خشک و خطابی نمایشنامه های تراژیک توسط بازیگران یک اصل محسوب می شد که به آن “دکلاماسیون” می گفتند و تنها در کمدی ها بود که رفتارهای مضحک، عجیب و غریب و مسخره این اصل زیر پا گذاشته می شد. قابل توجه است که بازیگران آن زمان همگی مرد بودند، بیش از یک نقش را بازی می کردند و سبک بازی آنها غیر واقعی و شیوه پردازانه بود.

بازیگری در زمان یونان باستان به واسطه اینکه چیزی ورای رفتار روزمره مردمان بود به صورت یک هنر و حرفه در آمد اما تحولی نیافت و تکنیک خلاقه ای به آن افزوده نشد، این عدم تحول چند دلیل داشت :
نخست اینکه بازیگر ابزار درام بود. در یونان باستان درام و مفهوم آن یک اصل بود و اجرا یک ابزار فرعی محسوب می شد.
دوم اینکه شعر مایه اصلی درام بود و بازیگران با تاکید بر بیان و گویش های خود آواز همراه با تحریر سر می دادند که این امر موجب تک بعدی شدن آنان به لحاظ تکنیکی می شد.
در برابر یونانی که به عنوان مهد فلسفه، دموکراسی و سیاست نامیده می‌شد؛ روم باستان نیز به تقلید از یونانیان دست به اجرای نمایش هایی براساس درام یونانی زدند. در روم باستان بازیگران به دو دسته بازیگر درام جدی و بازیگر میم تقسیم می شدند. مقصود درام جدی همان تراژدی است و مقصود از میم نیز سرچشمه هنر پانتومیم است که ویژگی های یک کمدی را دارد اما با مضامین و اطواری پیش پاافتاده تر و بازیگران آن نیز از ادا و اطوار و به صورت کلی از بدن خود به جای بیان استفاده می کردند. زنها نیز در نمایش میم به روی صحنه رفتند و بنابر فرهنگ رومیان که سرگرمی اصلی انکار ناپذیر بود، بازیگران میم از فرومایگان و بردگان بودند که برای اشراف نمایش اجرا می کردند.
در این میان ۲ تحول بزرگ در عرصه بازیگری بوجود آمد. نخست اینکه انجمن یا صنف بازیگران در روم تشکیل شد که عضویت هر بازیگری در این انجمن شان و منزلتی خاص به او می بخشید و دوم، به وجود آمدن بازیگران “ستاره” بود. قدرت درام نویسی در روم باستان به اندازه قدرت درام نویسی یونانیان نبود و رومیها با سقوط درام نویسی در سده ی اول پیش از میلاد، بازیگران ستاره را تریبونی برای نمایش‌هایشان کردند تا اجراها مورد استقبال قرار بگیرد. این دو تحول بزرگ در عصر حاضر نیز قابل مشاهده است. پس از این تحولات نیز اغراق در حرکات بازیگر به واسطه عظیم بودن محل اجرا، و بداهه سرایی توسط آن به دلیل خنداندن بیشتر تماشاگر به تکنیک های بازیگری افزوده شد.
بازیگری در عصرهای نخستین حیاتش تبدیل به یک حرفه شد، حرفه ای که به هر جهت نیازمند ویژگی‌هایی خاص داشت و بازیگری که دارای این ویژگی ها نبود باید از صحنه دور می ماند. عمل خلاقه همان وجه تمایز بازیگری به معنای عام و بازیگری به معنای خاص شد و نیز بازیگر به واسطه شهرت، ستاره نامیده شده و تحت بررسی اصناف قرار گرفت.

عکس آبشار

گالری عکس آبشار

آبشار یکی از پدیده‌های زمین‌شناسی است که در آن آب یک رودخانه از یک فلات یا مکانی مرتفع با سرعت زیاد به پایین یک دره یا دامنه می‌ریزد.

مرتفع‌ترین آبشار جهان به نام آبشار آنجل، در کشور ونزوئلا قرار دارد. رود کارائو از ارتفاع۹۸۹ متری از روی فلاتی مرتفع که از سنگ‌های سخت ساخته شده به پایین می‌ریزد.

ساختار آبشار و بخش‌های گوناگون آن

سنگ‌های بستر رود، به‌آرامی فرسایش می‌یابد. رودهای بزرگ، از روی سنگ‌های مختلفی می‌گذرند. بعضی از سنگ‌ها، سخت تر از سنگ‌های دیگرند و به آسانی فرسایش نمی‌یابند. بعضی دیگر، به‌راحتی فرسایش می‌یابند.

هنگامی که رود از بستری متشکل از سنگ‌های سخت وارد جایی شود که سنگ‌ها نرم ترند، احتمال دارد در محل برخورد این دو نوع سنگ، آبشار تشکیل شود، یعنی آب نمی‌تواند سنگ‌های سخت را حفر کند، اما سنگ‌های نرم را که در زیر قرار دارند از بین می‌برد و به‌اصطلاح زیر سنگ‌های سخت را خالی می‌کند. گاهی وسعت این محل خالی شده به اندازه‌ای است که افراد می‌توانند از پشت آبشار عبور کنند.

در محل آبشار نیاگارا واقع در مرز کانادا و آمریکا، لایه مسطحی از چند سنگ آهک سخت روی سنگ‌های نرم‌تری به نام شِیل قرار گرفته‌است. آب رودخانه، شیل را سریع تر فرسایش می‌دهد و قطعات بزرگ سنگ آهک گاه‌وبیگاه از لبه آبشار کنده می‌شوند و فرو می‌افتند. این اتفاق، در وسطِ آبشار که جریان آب شدیدتر است، بیشتر اتفاق می‌افتد. حاصل این پدیده، نعلی شکل شدن آبشار در منطقه متعلق به کانادا است.

مرتفع‌ترین آبشار اروپا، در نروژ است. این آبشار که اوتیگارد، نامیده می‌شود ۸۰۰ متر ارتفاع دارد. آب حاصل از ذوب یخچال یوستردال در نسدال، که بسیار پایین تر است، فرو می‌ریزد. دیواره‌های نسدال به علت فرسایش قبلی یخچال، بسیار پرشیب اند.

رودهایی که در مناطق کوهستانی جاری اند، آبشارهای متعدد دارند. آبی که در امتداد دامنه جاری است، از روی قطعه سنگ‌ها و لبه‌های سنگی زیادی می‌گذرد و آبشارهای کوچکی تشکیل می‌دهد. در مناطق ساحلی به‌ندرت آبشار دیده می‌شود. اما اگر رود از ارتفاعی به دریا بریزد، در آن محل نیز آبشار تشکیل خواهد شد. و در کشور ایران، استان لرستان با بیش از پنجاه آبشار، رکوردار تعداد آبشارها در منطقه خاورمیانه است.

عکس ورزشی

گالری عکس ورزشی

ورزش به تمامی گونه‌های فعالیت فیزیکی بدن گفته می‌شود که شرکت کنندگان آن می‌توانند به صورت منظم و سازمان یافته یا گاه به گاه در آن شرکت کنند و از آن برای بهبود تناسب اندامشان و یا فراهم آوردن سرگرمی و تفریح بهره ببرند. ورزش می‌تواند به صورت رقابتی برگزار شود که در این صورت باید بر پایهٔ رشته قوانینی که مورد توافق همگان است، یک یا چند برنده در آن مشخص گردد که در این گونه ورزش‌ها شرکت کنندگان باید درجه‌ای از توانمندیهای مربوط به آن رشته به ویژه در رده‌های بالاتر را دارا باشند. هم اکنون با در نظر گرفتن ورزش‌های تک نفره، صدها رشتهٔ ورزشی وجود دارد.

ورزش‌های گروهی می‌تواند افراد را در قالب دو یا چند گروه دسته‌بندی کند و تیم‌ها با هم رقابت کنند. گونه‌هایی از فعالیت‌های غیر فیزیکی وجود دارد که گاهی آن‌ها را به ورزش نسبت می‌دهند؛ برای نمونه می‌توان به ورق‌بازی و بازی‌های تخته‌ای و فکری اشاره کرد.

تعریف ورزش به هدف و منظور از انجام آن بستگی دارد:

برای نمونه رقابت‌های شنا که در برابر هزاران نفر در یک استخر سرپوشیده ویژه مسابقات انجام می‌گیرد یک گونه از ورزش به شمار می‌رود در حالی که شنا در یک استخر معمولی یا در دریا یک تفریح شمرده می‌شود.

رشته‌های فراوانی در ورزش وجود دارند و مردم زمان و هزینه زیادی را چه به عنوان شرکت کننده و چه به عنوان تماشاگر صرف ورزش می‌کنند.

ورزش و ورزش کردن طی سالیان طولانی از قالب یک تفریح و سرگرمی به قالب یک حرفه و فعالیت درآمده‌است و تعداد بیشماری از ورزشکاران حرفه‌ای در سراسر جهان از طریق ورزش به ثروت رسیده‌اند. این یکی دیگر از ویژگی‌های ورزش به شمار می‌آید.

امروزه ورزش زنان نیز جایگاه ویژه‌ای در مجامع بین‌المللی پیدا کرده‌است.

واژهٔ ورزش که از دیرباز معنای تمرین و ممارست داشت به هنگام تصویب «قانون ورزش اجباری در مدارس» در ۱۶ شهریور ماه ۱۳۰۶ خورشیدی به‌طور رسمی به معنای امروزی وارد قاموس واژگان دولتی ایران شده‌است.

توسعهٔ ورزش‌ها با توجه به گذشتهٔ کامل آن‌ها، مطالب مهمی را دربارهٔ دگرگونی‌های اجتماعی و دگرگونی‌های خود ورزش‌ها آشکار می‌نمایند.